به نقل از «ایسنا»

مدافع حرمی که ماه محرم شهید شد

تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۸۳۹۸۵

ایسنا/قم شهید مهدی علیدوست اولین شهید مدافع حرم قم بود، او در سوریه به دوستان‌شان گفته بودند من ماه محرم شهید می‌شوم، در وصیتنامه‌اش نوشته است که برای من سیاه نپوشید، برای عزای امام حسین(ع) سیاه بپوشید و گریه کنید.

شهید مهدی علیدوست، اولین شهید مدافع حرم سپاه استان قم در ۲۵ مردادماه ۱۳۶۵ در تبریز متولد شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی مدرک کارشناسی داشت و پسری سه ساله به نام علی اصغر از او به یادگار مانده است. پدر و پسر هر روز در ۲۵ مرداد متولد شده‌اند و موقع اعزام، همسرش برای هر دوی آن‌ها تولد می‌گیرد.

شهید علیدوست از همان دوران نوجوانی به بسیج، پایگاه و مسجد علاقه داشت. پای ثابت مسجد و محافل مذهبی بود. ۱۸ سال داشت که علاقمند به ورود به سپاه برای خدمت به اسلام، کشور و مردم شد.

طبق گفته همسر شهید علیدوست، با هم نسبت فامیلی داشتند، او ایمان و نورانیت خاصی داشت و همین دلیل پاسخ مثبت همسرش به خواستگاری‌ او شد؛ طبق اظهارات همسرش، شهید علیدوست موقع خواستگاری می‌گفت: «خیلی دوست دارم همسرم از سادات و یا فرزند شهید باشد تا فردای قیامت به حضرت زهرا(س) محرم باشم.»

مهدی علیدوست یک انسان، مهربان، خوش‌اخلاق، خوش خنده و دارای اعتقادات قوی و فردی شجاع و نترس بود. هیچ کس در مدت حیاتش از او تندی و بداخلاقی ندیده است.

بخشی از خاطرات شیرین همسر شهید علیدوست معطوف به نگهداری از بچه کوچیکش علی اصغر است که با وجود خستگی، با لبخند وارد منزل می‌شدند و زمانی را به تمیز کردن خانه و مراقبت از فرزند می‌گذراندند تا همسرشان استراحت کنند.

رضایت خدا برایش اولویت داشت

شهید علیدوست بی‌ریا کار می‌کرد و پای بند ولایت بود. عاشق ائمه و حضرت زینب(س) و حضرت زهرا(س) بود. رضایت خدا برایش در اولویت کارهایش بود و برخورد خوبی با اطرافیان داشت؛ او مقید به انجام واجبات بود و تمام تلاشش این بود که همه از او راضی باشند. شهید با ساده‌زیستی به زرق و برق این دنیا اهمیت نمی‌داد.

او اهل نماز اول وقت و جماعت و دعا بود، تفریح شهید علیدوست رفتن به جمکران، حرم امام رضا(ع) و حرم حضرت معصومه(س) و گلزار شهدا بود، او با دوستان‌شان به خانواده شهدا سرکشی و  کمک می‌کردند و برای آن‌ها هدیه می‌بردند؛ شهید اهل کارهای خیر بودند و خانواده بعد از شهادت متوجه شدند که به فقرا کمک می‌کردند.

شهید علیدوست چهار روز بعد از مراسم ازدواجشان برای یک مأموریت ۲۱ روزه راهی سردشت می‌شود. در یک عملیات پای او روی مین می‌رود. دوستانش به گمان اینکه شهید شده بالای سرش می‌روند و می‌بینند که مهدی گریه می‌کند. از ایشان می‌پرسند چرا گریه می‌کنی؟ می‌گوید: خدا من را نخواست. دیدید شهید نشدم.

بار دوم هم در یکی از عملیات‌ها مجروح و جانباز می‌شود، شهید هیچ حق و حقوقی از جانبازی نمی‌خواهد و بیان می‌کند برای رضای خدا جهاد کردم و جانباز شدم. حتی از جانبازی‌اش کسی اطلاع نداشت؛ شهید علاقه زیادی به امام حسین(ع) و علی اصغر داشت و به همین دلیل با همسرشان نام فرزندشان را علی‌اصغر می‌گذارند و جالب که در روز مزین به نام حضرت علی اصغر(ع)، شهید علیدوست دفن می‌شوند.

بخشی از خاطرات همسر شهید علیدوست معطوف به این است که در طول این ۴ سال زندگی شیرین و صمیمی‌مان همیشه از شهادت و شهید شدنش سخن می‌گفت و درخواست می‌کرد که دعا کنید شهید شوم.

برای مظلومیت امام حسین(ع) گریه کنید

شهید علیدوست می‌دانست کی شهید می‌شود، حتی در وصیت نامه هم به این موضوع اشاره کرده است، بعد از اینکه فتنه تکفیری‌ها در سوریه شروع می‌شود، شهید بی‌تاب رفتن می‌شود و به خاطر موقعیت شغلی خود و حضور در گردان صابرین آمادگی رزمی نیز داشتند و تمامی اخبار سوریه را دنبال می‌کردند تا اینکه سال ۹۴ به عنوان فرمانده عملیات به سوریه اعزام می‌شوند.

همسر شهید بیان می‌کند: «موقع رفتن به سوریه خیلی خوشحال بود. برای من از مظلومیت بچه‌های سوری می‌گفت. از علی اصغرهایی که در سوریه بودند و صدای کمک خواستن‌شان به گوش جهانیان می‌رسید و اینکه هر کس این صدا را درک کند راهی جهاد می‌شود. شب قبل از اعزامش با هم به حرم حضرت معصومه(س) ‌رفتیم. دعا و مناجات کردیم و مهدی با پسرمان علی اصغر خیلی بازی کرد.

وقتی آمدیم خانه مهدی با شور و شعف خاصی وسایلش را جمع کرد و بعد از نماز صبح دوستش آمد دنبالش و رفتند. به من گفت: مراقب خودتان باشید. همسرم می‌دانست شهید می‌شود، قبلاً جایگاهش را در بهشت دیده بود و شب قبل از عملیات به همرزمش گفته بود که جایگاهم را در بهشت دیده‌ام و آمادگی کامل دارم.»

شهید در سوریه به دوستانش گفته بودند من ماه محرم شهید می‌شوم، برای من گریه نکنید، فلان عکس من را بر دیوار بزنید، او علاقه بسیار زیادی به حضرت زهرا(س) داشت تا اینکه ۲۵ مهر ماه ۹۴ مصادف با سوم ماه محرم بعد از عملیات آزاد سازی یک روستا از دست داعش که فرمانده عملیات نیز بود ترکش به پهلویش می‌خورد و شهید می‌شود.

شهید در وصیتنامه‌اش نوشته است که برای من سیاه نپوشید، برای عزای امام حسین سیاه بپوشید و گریه کنید. همسرش بیان می‌کند: «سیاه ما سیاه امام حسین(ع) ‌و گریه‌مان برای امام حسین(ع) ‌ بود. ما برای حضرت علی اصغر(ع) گریه کردیم و بعد از محرم هم مشکی‌مان را از تن بیرون کردیم.»

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: قم داعش سوریه شهید مدافع حرم استانی اجتماعی استانی شهرستانها استانی اقتصادی استانی فرهنگی و هنری شهید علیدوست امام حسین ع همسر شهید علی اصغر ماه محرم برای من

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۸۳۹۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دلیل عظمت شاه عبدالعظیم حسنی (ع) چه بود؟

حجت الاسلام والمسلمین مهدی یعقوبی گیلانی، کارشناس مذهبی درمورد فضائل حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه بیان کرد: مرحوم آیت الله محمد محمدی ری شهری که مدتی، تولیت آستان شریف حضرت عبدالعظیم حسنی را برعهده داشت در کتاب «خاطره هاى آموزنده» خویش با یک واسطه، داستان عجیبی درمورد زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه نقل کرده است. 

این خطیب شهیر که در زمان رضاخان پهلوى در تهران تبلیغ مى‏کرد، به دستور طاغوت وقت دستگیر مى‏شود. ایشان بعد از آزادى نقل می‌کرد: بعد از یک سال زندان به شهر بیرجند تبعید شدم. یکى از شب‏ها که بسیار دلتنگ بودم، به حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه متوسل شدم و با چشم گریان به خواب رفتم. در رویا دیدم وارد مجلسى شدم که جالسین همه روحانى بودند، چ و صدر مجلس، حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه با صورتى نورانى و مجلل نشسته است. جلو رفتم و بعد از سلام شکایت حالم را به عرض رساندم.

فرمودند: «وقتى در تهران بودى نزد ما نمى‏آمدى؛ ولى بعد از این به دیدار ما بیا.»

از خواب بیدار شدم و تا صبح فکر مى‏کردم. بعد از اذان صبح، مأمور شهربانى در منزل آمد و گفت: مرخص شدى، هر کجا مى‏خواهى برو!

بدون هیچ تعرض و تعقیب و تعهد به تهران آمدم و با خود عهد کردم تا آخر عمر زیارت آن حضرت را شب‏هاى جمعه ترک نکنم. 

سالیانی ست که بر قبله‌ی ری رو کردم

دست من نیست، به احسان شما خو کردم

هر سلامی به تو دادیم، حسن داده جواب

بی سبب نیست که در صحن تو هوهو کردم

 

مقام حضرت عبدالعظیم نزد اهل بیت (ع)

 

این کارشناس مذهبی تصریح کرد: این محدث کبیر و این امام زاده واجب التعظیم از دریای بیکران فضل و بزرگواری برخوردار هستند.

بر اساس آن‌چه از تاریخ تولد و وفات حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه بدست می‌آید، ایشان دوران حیات پنج امام از امامان اهل بیت علیه السلام یعنى امام کاظم علیه السلام تا امام عسکرى علیه السلام را درک کرده اند؛ امّا این بدان معنا نیست که به محضر همه آنها هم رسیده و یا از آن معصومین علیه السلام سخنى نقل کرده اند.

آن‌چه قطعى و مسلّم است، این است که حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه محضر امام جواد علیه السلام و امام هادى علیه السلام را درک نموده و از این معصومین علیه السلام احادیث فراوانى نقل کرده اند. 

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی گفت: براى اثبات عظمت علمى حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام کافى است که بدانیم امام معصوم علیه السلام، مردم را براى حل مشکلات دینى و یافتن پاسخ پرسش‏هاى اعتقادى و عملى‏شان، به حضرت عبدالعظیم حسنی رحمت الله علیه ارجاع داده اند.

 

این کارشناس مذهبی ادامه داد: صاحب بن عبّاد در رساله‏اى که در شرح حال حضرت عبد العظیم حسنی رحمت الله علیه نوشته، در توصیف علمى ایشان آورده اند: 

 ابو تراب رویانى، روایت کرد که شنیدم ابو حمّاد رازى مى‏گفت: خدمت امام هادى علیه السلام در سامرّا رسیدم و مسائلى از حلال و حرام از ایشان پرسیدم. 

امام هادی علیه السلام به پرسش‏هاى من پاسخ دادند و هنگامى که خواستم از ایشان خداحافظى کنم، به من فرمودند:

«یا أبا حَمّاد! إذا أَشکَلَ عَلَیک شَى‏ءٌ مِن أمرِ دینِک بِناحِیَتِک فَسَل عَنهُ عَبدَ العَظیمِ بنَ عَبدِ اللَّهِ الحَسَنِیّ و أقرِئهُ مِنّیِ السَّلامَ.» «اى ابو حمّاد! هنگامى که چیزى از امور دینى در منطقه‏ات براى تو مشکل شد، از عبد العظیم بن عبد اللَّه حسنى بپرس و سلام مرا به او برسان.»

این تعبیر، به روشنى نشان مى‏دهد که حضرت عبد العظیم حسنی علیه السلام در عصر خود، «مجتهد» توانمندى بوده که بر اساس اصول و قواعدى که از اهل بیت علیه السلام در اختیار داشته، مى‏توانسته اند دیدگاه‏هاى اسلام ناب را در زمینه‏هاى مختلف اعتقادى و عملى، استخراج کنند و به پرسش‏هاى مردم پاسخ دهند.

حجت‌الاسلام والمسلمین یعقوبی گیلانی افزود: بنابراین، ایشان تنها یک «محدّث» و راوى احادیث اهل بیت علیه السلام نبوده اند؛ بلکه از علماى بزرگ خاندان رسالت بوده اند که پس از معصومان علیه السلام، توان پاسخگویى به مسائل علمى را داشته اند و توانمندى علمى‏ ایشان مورد تأیید و تصدیق امام هادی علیه السلام قرار گرفته است.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری قرآن و عترت